در حال حاضر بسیاری از تحلیلگران باور دارند که سهام و اعتبارات ایالات متحده به طور قابل توجهی گران است. در حالی که برخی معتقدند که روند مثبت اقتصاد کلان در سال آینده ادامه خواهد داشت، آن‌ها نسبت به احتمال ورود به دوران رکود به شدت محتاط هستند. با این حال، این رکود هنوز آغاز نشده است.

سه شاخص اصلی وال استریت هفته گذشته به بالاترین حد خود رسیدند و به روند صعودی که بیش از یک سال پیش آغاز شده بود، ادامه دادند. از زمان توقف افزایش نرخ بهره توسط فدرال رزرو در اکتبر سال گذشته، شاخص نزدک بیش از 50 درصد افزایش یافته و سهام شرکت بزرگ انویدیا (NASDAQ:NVDA) 250 درصد رشد کرده است.

به یاد ماندنی است که S&P 500 در حال سپری کردن یکی از بهترین سال‌های تقویمی خود از سال 1928 است.

در همین حال، اختلاف بازدهی بین بدهی‌های سرمایه‌گذاری و ناخواسته شرکت‌ها به سطوح بسیار پایینی کاهش یافته است. براساس برخی معیارها، این اختلاف باریک‌ترین حد را تجربه کرده است. هیچ روش مشخصی برای اندازه‌گیری اینکه بازار چقدر بیش ارزش‌گذاری شده وجود ندارد، اما با هر ارزیابی منطقی، نشانه‌های هشداردهنده‌ای وجود دارد.

تحلیلگران مورگان استنلی (NYSE:MS) همچنان به سرمایه‌گذاری در سهام و اعتبارات ایالات متحده، نسبت به همتایان بین‌المللی خود، توصیه می‌کنند. با این حال، آن‌ها به انحراف‌های بالقوه در بازار اشاره می‌کنند که به دلیل عدم قطعیت در ارتباط با «محتوا، شدت و توالی سیاست‌های مالی، تجاری و مهاجرتی» دولت جدید ترامپ به وجود آمده است.

برآورد حداقلی آن‌ها برای S&P 500 معادل 6500 است که حدود 10 درصد نسبت به ارزش بسته شدن روز دوشنبه افزایش یافته است. اما پیش‌بینی‌های پتانسیل صعودی و نزولی آن‌ها به ترتیب برابر با 24 درصد و 23 درصد است که نشان‌دهنده یک انحراف قابل توجه است.

تحلیلگران HSBC نیز نظر مثبتی نسبت به دارایی‌های ریسک‌پذیر دارند و پتانسیل بیشتری برای رشد وال استریت در سال 2025، به ویژه در نیمه اول آن، پیش‌بینی می‌کنند. اما آن‌ها هشدار می‌دهند که بازارهای ایالات متحده ممکن است در آستانه یک «منطقه خطر» قرار داشته باشند.

آن‌ها مدلی برای سوآپ نرخ بهره طراحی کرده‌اند که پیامدهای افزایش نرخ‌ها را در صورت عبور از مرز مشخصی نشان می‌دهد. اگر این مرز شکسته شود و فضای پایدار باقی بماند، ممکن است به نوسانات جدی در دارایی‌های پر ریسک منجر شود.

محرک حوزه خطر در مدل کنونی، بازدهی 10 ساله خزانه‌داری است که کمی کمتر از 4.5 درصد است، میزان فعلی ای که در آن قرار داریم.

به گفته آن‌ها، «به عبارت ساده، اگر بخواهیم به طور پایدار به بالای 4.5 درصد برسیم… این احتمال دارد که به آسیب‌پذیری در تمامی طبقات اصلی دارایی منجر شود. این بزرگترین ریسک برای دیدگاه مثبت ما در حال حاضر است.»

در ادامه، در حالی که تحلیلگران وال استریت پیش‌بینی‌های خوش‌بینانه خود را با احتیاط دنبال می‌کنند، سرمایه‌گذاران به طور فزاینده‌ای به دستیابی به روندهای صعودی متمایل می‌شوند.

بر اساس تازه‌ترین نظرسنجی انجمن آمریکایی سرمایه‌گذاران فردی، احساسات مثبت یا انتظارات برای رشد سهام در شش ماه آینده به “بالای غیرمعمول” 49.8 درصد رسیده است.

در دهه‌های اخیر که نظرسنجی احساسات AAII آغاز شده، تنها حدود 10 درصد از اوقات این احساسات مثبت بالاتر از آستانه 50 درصد بوده است.

مدیران دارایی ممکن است تمایلی به کاهش این اشتیاق نداشته باشند و اگرچه ممکن است به اصلاح اعتقاد داشته باشند، زمان‌بندی صحیح آن چالشی بزرگ است. عواملی چون ترس از دست دادن فرصت‌ها (FOMO) نیز می‌تواند موجب افزایش خوش‌بینی بیش از حد در بین سرمایه‌گذاران شود.

در دنیای سرمایه‌گذاری، پیشگام بودن معمولاً ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی شود، بنابراین لازم است که مدیر صندوق به مشتریان خود توص