با کاهش 50 واحدی نرخ بهره توسط فدرال رزرو، هفت بانک مرکزی G10 چرخه تسهیلی را آغاز کرده اند و ممکن است در آینده این روند گسترش یابد. استرالیا و نروژ احتمالاً سال آینده این روند تسهیلی را آغاز خواهند کرد، در حالی که برخی مانند کانادا و سوئد ممکن است سرعت کاهش را در سه ماهه چهارم افزایش دهند. پکن با کاهش نرخ بهره، کاهش ذخایر الزامی و سیل نقدینگی با هدف حمایت از بازار مسکن و املاک و ادغام صنعت وارد این ترکیب شده و در صورت تداوم حمایت از بازار می تواند ریسک پذیری را در بازار تداوم دهد.
در این بین ژاپن یک استثنا قابل توجه است که در حال عادی سازی سیاست های پولی است. با افزایش تدریجی نرخ‌ها، این کشور با عدم سرمایه‌گذاری مجدد درآمدهای سررسید از ترازنامه خود، “انقباض کمی” را آغاز کرده است. بانک ژاپن صریحاً در مورد قصد خود برای افزایش بیشتر نرخ ها گفته است و البته مشروط بر اینکه اقتصاد و قیمتها همانطور که انتظار دارد تکامل یابد و بازار سرمایه به طور کلی ثبات داشته باشد.
کاهش چشمگیر استراتژی های تجارت حملی که به نوسانات در جولای و اوایل آگوست کمک کرد، محرک مهمی در سپتامبر نبود. در معاملات آتی CME، حساب‌های غیرتجاری (بدون نیاز تجارت اساسی) بیش از 80 درصد از موقعیت ناخالص ین در فروش را که در اوایل جولای داشت، پوشش می‌دادند. و حالا از بالاترین سطح 17 سال گذشته به پایین ترین سطح در سه سال گذشته رسیده است. موقعیت خرید ین (لانگ) ناخالص غیرتجاری نسبت به اوایل جولای سه برابر افزایش یافته است. موقعیت خرید خالص بیش از 56 هزار قرارداد (حدود 4.9 میلیارد دلار ارزش فرضی) بزرگترین مقدار از سال 2016 است.
در حالی که این سفته بازان در بازار آتی، ین را برای پوشش شورت خریدند و به مدت طولانی ادامه دادند، سرمایه گذاران ژاپنی از بهبود ین برای خرید بیشتر اوراق قرضه و سهام خارجی استفاده کردند. در نظر بگیرید که در نیمه اول سال تقویمی، سرمایه گذاران ژاپنی 1.82 تریلیون ین (حدود 12 میلیارد دلار) اوراق قرضه خارجی خریداری کردند. از اواخر ژوئن، سرمایه گذاران ژاپنی 7.5 تریلیون ین (حدود 57 میلیارد دلار) خریداری کردند. در همان زمان، سرمایه گذاران ژاپنی حدود 1.74 تریلیون ین سهام خارجی را در 6 ماه اول سال فروختند، اما از پایان ژوئن 2.1 تریلیون ین را خریداری کردند.

موفقیت آشکار این مقام به این دلیل نیست که سرمایه گذاران ژاپنی از عملیات BOJ برای خرید ین تقلید کردند. در عوض، سرمایه گذاران ژاپنی فروش ین خود را تسریع کردند. مداخله رسمی باعث شد تا در میان دلالان فشار فروش ایجاد شود. یک تفاوت اساسی بین دو بخش بازار، سفته بازان در بازار آتی و سرمایه گذاران ژاپنی این است که اولی تمایل به اهرمی برای شرکت کنندگان کوتاه مدت بازار دارند و دومی غیر اهرمی هستند و معمولاً افق زمانی طولانی تری دارند. در نهایت، مداخله موفقیت آمیز بود، مانند عملیات 2022، زیرا زمان بندی مقامات ژاپنی با اوج بازدهی ایالات متحده همزمان شد. همبستگی چرخشی 30 روزه تغییرات نرخ ارز و بازدهی 10 ساله ایالات متحده در انتهای محدوده چهار ساله خود نزدیک به 0.77 قرار دارد. همبستگی 100 روزه نزدیک به بالاترین حد در 14 ماه است که کمی زیر 0.60 است.
به نظر می رسد بسته بزرگ پکن باعث کاهش تجارت حملی یوان شده است. برای سیگنال هایی مبنی بر اینکه مقامات می خواهند پیشرفت یوان را کند کنند. شرکت‌های چینی که در حالی که یوان در حال کاهش بود، درآمدهای ارزی خارجی خود را حفظ کردند، احتمالاً به کشور خود باز خواهند گشت. این بدان معناست که بانک‌های چینی از شرکت‌ها دلار می‌خرند، و گزارش‌های مطبوعاتی می‌گویند که بانک‌های دولتی دلار می‌خرند، که برای مداخله سردرگم می‌شود.
یورو در اواخر آگوست کمی بالاتر از 1.12 دلار به بالاترین سطح سال خود رسید، زیرا بازار انتظار کاهش قیمت فدرال رزرو در سپتامبر را داشت. بازار مشتقات انتظار کاهش 25 واحدی را از طریق انتشار شاخص CPI اگوست در اوایل سپتامبر داشت. سپس حداقل دو تن از مقامات فدرال رزرو (رئیس پاول و والر، که برخی سفته بازان معتقدند ممکن است رئیس بعدی در یک دولت جمهوریخواه باشد) پیشنهاد می کنند که CPI (و پاول کتاب بژ را اضافه کرد) که باعث تغییر نظر بازار در دوره آرام قبل از جلسه FOMC شد و نظرات روی دو پاله کاهش رفت، این رخداد با واکنش ها در داو جونز، همراه شد و در نهایت به کاهش دو پله ای نشان داده شد.
افزایش ارزش یورو برای سومین ماه متوالی ناشی از اخبار مثبت از منطقه یورو نبود، چرا که انگیزه های اقتصادی آن ضعیف است. رشد سال به سال زیر 1 درصد است. میانگین PMI ترکیبی تا سپتامبر حدود 50.4 بوده است که کمی کمتر از سرعت مشاهده شده در سه فصل اول سال 2023 است. آلمان و فرانسه رهبری سیاسی ضعیفی دارند که به نظر می رسد دامنه ابتکارات جسورانه را محدود می کند. با توجه به عدم تمایل آلمان به حمایت بیشتر از استقراض مشترک، پیشنهادات اصلاحی دراگی ممکن است در بدو ورود از بین رفته باشد. اوراق قرضه مشترک مرتبط با کووید (SURE و نسل بعدی) به اندازه استثنائات اضطراری به عنوان سابقه به نظر نمی رسد.
افزایش ارزش یورو را می‌توان به عنوان بازتابی از ضعف دلار درک کرد. یک عامل کلیدی در این اتفاق، اختلاف نرخ بهره دو ساله بین ایالات متحده و آلمان است.
ما در اینجا استدلال می کنیم که نرخ مبادله ین و یورو به نرخ های ایالات متحده حساس است، برای اولی اختلاف بازدهی 10 ساله و برای دومی اختلاف بازدهی های دو ساله مهم هستند. اما استرلینگ داستان متفاوتی است. در حالی که از ضعیف تر شدن دلار آمریکا سود برده است، به نظر می رسد استرلینگ نیز از موضع محتاطانه بانک انگلستان حمایت می کند، که در سال جاری تنها 25 واحد، نرخ بهره را کاهش داده است. این کشور بالاترین نرخ سیاستی را در میان G7 دارد. اقتصاد بریتانیا در ژوئن و جولای راکد شد و با توجه به بودجه سخت پاییزی که توسط وزیر خزانه داری ریوز در پایان ماه پیش بینی می شود، BOE احتمالا در اوایل نوامبر نرخ های بهره را کاهش خواهد داد. بازار سوآپ تقریباً 60 درصد شانس دارد که سومین کاهش را برای دسامبر اعمال کند.
استرلینگ قوی ترین ارز G10 تا کنون در سال جاری است که در برابر دلار آمریکا حدود 5.1 درصد افزایش یافته است. دلار استرالیا با 1.5 درصد افزایش در رتبه دوم قرار دارد. از قضا، نروژ، جایی که بانک مرکزی در آن جنگ‌طلب‌ترین ارز است – که تا سال 2025 هیچ کاهش نرخی را نشان نمی‌دهد، ضعیف‌ترین ارز را در بین ارزهای اصلی دارد. کرون امسال حدود 3.5 درصد کاهش یافته است.
شاخص ارز جهانی Bannockburn، سبدی از ارزهای 12 اقتصاد بزرگ که بطور مساوی بین اقتصادهای پردرآمد و بازارهای نوظهور تقسیم شده است، براساس تولید ناخالص داخلی، در سپتامبر 0.75 درصد افزایش یافت که بهترین ماه سال آن است. به بهترین سطح خود در پنج ماه گذشته رسید و میانگین متحرک 200 روزه را برای اولین بار از ژانویه تست می کند. در ژوئن و جولای به پایین ترین سطح خود رسید که به افزایش اعتبار پیشبینی ما کمک کرد که چرخه دلار در حال چرخش است. این قضاوت همچنان معتبر است و حتی اگر در این مسیر اصلاحاتی صورت گیرد، انتظار داریم دلار به روند کاهشی خود ادامه دهد.
حتی اگر افزایش BWCI متوسط بود، حرکت های بزرگی در بین اجزا وجود داشت. از دلار آمریکا که بگذریم، تنها سه ارز در ماه سپتامبر تا آخرین هفته کامل ماه کمتر از 1 درصد حرکت کردند و بسیار کمتر از 1 درصد حرکت کردند. دلار کانادا 0.2 درصد کاهش یافت و تنها ارز G10 بود که در آخرین هفته کامل سپتامبر کاهش یافت.
از قضا، یکی از بالاترین و یکی از کم نوسان ترین ارزهای بازارهای نوظهور، پزو مکزیک و روپیه هند، به ترتیب، هر دو 0.2 درصد افزایش یافتند. رئال برزیل با 3.2 درصد افزایش، بهترین عملکرد را داشت. افزایش 2.8 درصدی ین آن را در جایگاه دوم قرار داد، اگرچه تقریباً 2/3 از این افزایش ها در آخرین روز دوره به دنبال انتخاب غیرمنتظره ایشیدا به عنوان رهبر جدید LDP و در نتیجه نخست وزیر بود. بازده 10 ساله ایالات متحده نیز در 27 سپتامبر تقریباً پنج واحد پایه کاهش یافت که بیشترین میزان در دو هفته و نیم گذشته بود. دو سوم پیشرفت 2.1 درصدی دلار استرالیا پس از اعلام اقدامات محرک بزرگ چین صورت گرفت. روبل روسیه بدترین عملکرد را در BWCI داشت و 3.1 درصد از دست داد.
دلار آمریکا:
فدرال رزرو چرخه کاهش خود را با کاهش 50 واحدی در 18 سپتامبر آغاز کرد. خلاصه به روز شده پیش بینی های اقتصادی نشان داد که میانگین “نقطه ای” برای کاهش 50 واحد دیگر در سال جاری و 100 واحد در سال آینده بود. و حالا بازار اوراق مشتقه امسال 75 واحد کاهش دیگر را نشان میدهد. رئیس فدرال رزرو به صراحت گفته است که اطمینان بانک مرکزی مبنی بر بازگشت تورم به هدف خود، به آنها اجازه می دهد بیشتر بر سرد شدن بازار کار تمرکز کند. با توجه به بازنگری قابل توجه در رشد حقوق و دستمزد غیرکشاورزی، پاول اذعان کرد که مقامات از نقاط داده با فرکانس بالا نشانه های نزول را می گیرند. غافلگیری های نزولی در دو گزارش شغلی بعدی احتمالاً انتظارات برای یک چرخه تسهیل تهاجمی را تقویت می کند، اما مورد اصلی باید برای کاهش دو پله ای باشد. انتخابات سراسری ماه آینده هنوز به عنوان یک رقابت فشرده تلقی می شود و تأثیر آن بر بازارها آشکار به نظر نمی رسد. بعید است که ترکیب سیاست ها در سال آینده تغییر کند. سیاست پولی در حال کاهش است و پیش بینی می شود کسری بودجه فدرال برای سومین سال متوالی حدود 6.5 درصد تولید ناخالص داخلی باشد. ماه گذشته، ما فکر می کردیم که شاخص دلار پتانسیلی برای رسیدن به 102.50 دارد، اما اندکی قبل از 102.00 متوقف شد و روند نزولی خیلی زود دوباره شروع شد، هدف نزولی بعدی در منطقه 99.00-99.55 است.
یورو:
یورو برای سومین ماه متوالی در سپتامبر افزایش یافت، اما نشان دهنده اقتصاد قوی نیست. برعکس، یورو علیرغم ضعف اقتصادی اش افزایش یافت. بخش تولید همچنان به دلیل قیمت های غیررقابتی بالای انرژی در تنگنا قرار دارد. افزایش ارزش یورو منعکس کننده افت گسترده دلار آمریکا است. با اختلاف بازدهی اوراق ایالات متحده نسبت به آلمان، دلار کاهش یافت. بانک ECB در 17 اکتبر تشکیل جلسه داد و به نظر می رسید که کاهش پشت سر هم ادامه داشته باشد، اما حرکت فدرال رزرو به طور مسلم فضایی برای مانور به آن می دهد و جریان اخبار ضعیف بوده است و به نظر می رسد تورم در ماه سپتامبر بیشتر کاهش یافته است. بازار مبادلات حدود 80 درصد احتمال کاهش در ماه اکتبر را کاهش می دهد و 50 واحد از کاهش در سه ماهه چهارم را به طور کامل در نظر گرفته است. نکته کلیدی این است که بانک مرکزی اروپا یک چرخه تسهیل پولی را آغاز کرده است که طبق قیمت گذاری در بازار سوآپ، نرخ سپرده را از اوج 4% به حدود 2.00% تا اواسط سال آینده کاهش می دهد. همانطور که ماه گذشته پیش بینی کرده بودیم، یورو حمایت نزدیک به 1.10 دلار را حفظ کرد. ممکن است مجبور باشد زمان بیشتری را در محدوده معاملاتی 1.10-1.12 دلار بگذراند، اما ما طرفدار یک شکست صعودی هستیم.
ین ژاپن:
ژاپن سومین کشور G5 با دولت جدید در سال جاری، پس از پیروزی حزب کارگر در بریتانیا، و نخست وزیر جدید فرانسه است (البته ماکرون رئیس جمهور باقی می ماند). با این حال، میزان تغییرات سیاست نخست وزیر ایشیبا مشخص نیست. مسلماً، این مواضع دفاعی قوی او بود که به جای تأکید او بر کمک به مناطقی که عملکرد ضعیفی داشتند، که به دلیل کاهش جمعیت از بین رفته اند، روز را به همراه داشت. به نظر می‌رسد مرگ پسر جوانی در چین، تجاوز و تلاش پکن برای ارعاب، پس‌زمینه برجسته‌ای برای برتری ایشیبا پس از شکست‌های گذشته بوده است. دو عنصر فضای تجاری و اقتصادی وجود دارد که بیشتر قابل شناخت هستند. اولاً، پس از انقباض در دو سه ماهه اول سال، اقتصاد ژاپن کمی کشش پیدا کرده است و پیش‌بینی می‌شود رشد کمی برای باقی‌مانده سال قبل از شتاب گرفتن در نیمه اول سال آینده داشته باشد. ثانیاً، بانک ژاپن سوگیری شدیدتری دارد، به این معنی که به وضوح قصد خود را برای ادامه افزایش نرخ بهره بدون شوک جدید نشان داده است. امسال دو جلسه BOJ برگزار می شود (31 اکتبر و 19 دسامبر) و بازار به تدریج افزایش بعدی را به سال آینده منتقل کرده است. بازار سوآپ عملاً هیچ شانسی برای افزایش در نشست اکتبر نمی بیند و نرخ یک شبه را تا اواسط سال آینده حدود 20 واحد افزایش می دهد.
پوند بریتانیا:
بانک صبور انگلستان که اکنون بالاترین نرخ سیاستی را در گروه G10 دارد (در کنار نیوزلند) به عملکرد بهتر استرلینگ در سپتامبر کمک کرد. در بهترین حالت، حدود 1.7 درصد افزایش یافت و به 1.34 دلار رسید، که از مارس 2022 شاهد آن نبوده است. کلید این اتفاق، سرعت کاهش نرخ ها، تورم و به ویژه چسبندگی قیمت خدمات است. CPI سپتامبر در 16 اکتبر گزارش خواهد شد. با این حال، بازار از کاهش نرخ بهره در نوامبر اطمینان دارد. سوالی که وجود دارد این است که آیا کاهش ماه دسامبر نیز وجود دارد یا خیر؟ بازار سوآپ حدود 60 درصد احتمال را در نظر دارد. شاخص تولید ناخالص داخلی ماهانه در ژوئن و جولای رکود داشت. سومین ماه متوالی (تولید ناخالص داخلی آگوست در 11 اکتبر) به توقف بهبودی اشاره می کند و تشویق بیشتری برای نرخ پایین تر خواهد بود. سیاست مالی در قالب بودجه پاییز صدراعظم ریوز در پایان ماه مهم است. گمانه زنی های زیادی در مورد اینکه چگونه دولت خلأ بودجه ای را که آنها ادعا می کنند به ارث برده اند، از بین خواهد برد، وجود دارد. تمرکز بر سود سرمایه و مالیات است. استرلینگ ممکن است در هفته های آینده پتانسیل را در منطقه 1.3500-1.3650 دلاری داشته باشد، در حالی که حمایت در 1.30 دلار باقی خواهد ماند. با این حال، از زمان گزارش CPI ایالات متحده در 11 سپتامبر و افزایش شاخص‌های حرکت کوتاه‌مدت، استرلینگ بیش از چهار سنت افزایش یافته است که هشدار خطر اصلاح را می‌دهد.
دلار کانادا:
بانک کانادا یکی از تهاجمی‌ترین بانک‌های مرکزی G10 در کاهش سیاست‌های پولی بوده است و به نظر می‌رسد که آماده است سرعت آن را افزایش دهد. این کشور از ماه ژوئن سه چهارم کاهش نرخ بهره را ارائه کرده است. در نشست 28 اکتبر، که سوگیری ماست، یا در نشست 11 دسامبر، بانک کانادا احتمالاً نرخ بهره را 50 واحد کاهش خواهد داد. کاهش آشکار CPI در ماه اگوست و ضعف در بازار کار، جایی که نرخ بیکاری از 5.8 درصد در پایان سال گذشته به 6.6 درصد در ماه اگوست افزایش یافته است، زمینه را برای کاهش بیشتر فراهم می کند. بازار سوآپ انتظار دارد که سرعت حدود 75 واحد در هر سه ماهه تا نیمه اول 2025 ادامه یابد. در سیاست داخلی هم اتفاقاتی در کانادا افتاده است، زیرا دولت اقلیت لیبرال حمایت از حزب دموکرات نوین را از دست داد و نخست وزیر ترودو را مجبور کرد که موضوع به موضوع مذاکره کند. لیبرال‌ها همچنین در ماه‌های اخیر در انتخابات ویژه شکست خوردند، که بر عدم حمایت عمومی تاکید می‌کند و بیشتر شرایط ترودو را شبیه یک اردک لنگ می‌کند. ترودو از رای عدم اعتماد در اواخر سپتامبر جان سالم به در برد، اما این مهلت ممکن است طولانی نباشد. کبکوا تا پایان اکتبر به ترودو فرصت داده است تا مزایای بازنشستگی را بهبود بخشد و برخی از بخش‌های کشاورزی را از قراردادهای تجاری بین‌المللی حذف کند. محافظه کاران احتمالا دولت بعدی را رهبری خواهند کرد و پلت فرم آن بیشتر برای تجارت مناسب است. اگر دولت باقی بماند، انتخابات ملی در اکتبر 2025 برگزار می‌شود. کار همبستگی ها نشان می‌دهد که نرخ ارز نسبت به حرکت عمومی دلار آمریکا (شاخص دلار به عنوان نماینده) و ریسک پذیری عمومی (S&P 500 به عنوان نماینده) حساس‌تر است تا نسبت به نفت یا اختلاف نرخ بهره کوتاه مدت.
دلار استرالیا:
افزایش 2 درصدی دلار استرالیا در سپتامبر، موجب رسیدن به بالاترین سطح خود از فوریه 2023 شد. این افزایش به خاطر سیاست های پولی محدودکننده در مواجهه با کاهش چندگانه نرخ بهره توسط بسیاری از کشورهای دیگر گروه 10 و فدرال رزرو بود. بانک مرکزی استرالیا تحت رهبری بولاک بسیار هاوکیش نشان داده و در برابر گمانه زنی های بازار مبنی بر کاهش نرخ بهره، همچنان مقاومت می کند تا جایی که بازار به تدریج امید به کاهش نرخ بهره در سال جاری را از دست داده است. در پایان مرداد ماه، بازار آتی حدود 80 درصد احتمال کاهش داشت و اکنون به کمتر از 60 درصد رسیده است. انتظار می رود این نرخ در سال آینده 100 واحد کاهش یابد. دو گزارش مهم داده در ماه اکتبر، گزارش اشتغال در 17 اکتبر و گزارش تورم سه ماهه سوم در 30 اکتبر، قبل از نشست RBA در 5 نوامبر است. همچنین، با توجه به روابط تجاری گسترده بین استرالیا و چین، دلار استرالیا گاهی به عنوان نماینده G10 برای چین تلقی می شود و به نظر می رسد که دلار استرالیا (و دلار نیوزیلند) از ابتکار بزرگ چین کمک گرفته است.
یوان چین:
پس از وعده‌های متعدد برای انجام اقدامات قاطع، مقامات چینی در اواخر سپتامبر به شدت حرکات خود را آغاز کردند. PBOC نرخ بازپرداخت 7 روزه را با 20 واحد کاهش به 1.50 درصد رساند، نرخ تسهیلات وام میان مدت یک ساله را با 30 واحد کاهش به 2.0 درصد رساند و ذخایر الزامی را 0.5 درصد کاهش داد. این سازمان از حمایت ۸۰۰ میلیارد یوان (حدود ۱۱۰ میلیارد دلار) برای بازار سهام خبر داد و وام‌های مسکن موجود را کاهش داد و به خریداران خانه‌های دوم اجازه داد ۱۵ درصد به جای ۲۵ درصد کاهش دهند. بانک مرکزی میزان خرید خانه‌های فروخته نشده توسط دولت‌های محلی را از 60 درصد به 100 درصد افزایش داد. پیش از تعطیلات هفته طلایی که در آن بازارهای محلی از اول اکتبر بسته می‌شود و در 8 اکتبر بازگشایی می‌شود، پکن قول داده است که به افراد بسیار فقیر و یتیمان کمک‌های نقدی بدهد، هرچند جزئیات این طرف فاش نشده است. اگرچه به نظر می‌رسید که این موضوع مانند کاهش نرخ‌ها و حمایت از املاک و بورس مورد توجه قرار نگرفت، اما اقدامات جدیدی اعلام شد که باعث ادغام و تملک می‌شود. ادغام و تمرکز صنعت راه مهمی است که ایالات متحده، اروپا، ژاپن و دیگران تولید را منطقی کرده و ظرفیت مازاد را محدود کرده اند. بسیاری از منتقدان نسبت به کافی بودن این اقدامات تردید دارند و معتقدند تلاش های مالی برای حمایت از تقاضای داخلی مورد نیاز است. با این وجود، این اقدامات احتمالاً برای افزایش شانس دستیابی به رشد 5 درصدی کافی است.