مقدمه

در بازار فارکس معمولاً از کدهای اختصاری برای نشان دادن جفت ارز استفاده می‌شود. این کدها که با نام نمادهای ارز یا جفت ارز شناخته می‌شوند و استاندارد شده و در سطح بین‌المللی به رسمیت شناخته شده­اند. آن­ها از سه حرف تشکیل شده­اند که دو حرف اول نشان­دهنده کد کشور یا منطقه و حرف آخر نشان دهنده کد ارز است. در این بخش به مفهوم کدهای اختصاری، کاربردها و مهم­ترین کدهای اختصاری در بازار فارکس پرداخته می­شود.

مفهوم کدهای اختصاری در فارکس

هنگام معامله در فارکس، جفت ارزها با استفاده از کدهای اختصاری نقل قول می‌شوند. به عنوان مثال، جفت ارز متشکل از دلار آمریکا و یورو به صورت EUR/USD نشان داده می‌شود. اولین ارز فهرست شده، ارز پایه و ارز دوم، ارز مظنه نامیده می­شود. نرخ مبادله نشان­دهنده ارزش ارز مظنه­ای است که برای خرید یک واحد از ارز پایه لازم است. برخی از مهم­ترین کدهای اختصاری رایج در بازار فارکس به شرح زیر هستند:

• USD: دلار آمریکا
• EUR: یورو
• GBP: پوند انگلیس
• JPY: ین ژاپن
• AUD: دلار استرالیا
• CAD: دلار کانادا
• CHF: فرانک سوئیس
• NZD: دلار نیوزیلند

توجه به این نکته مهم است که کدها و نمادهای ارز ممکن است بسته به منابع یا پلتفرم­های مختلف کمی متفاوت باشند، اما مفهوم کلی استفاده از کدهای اختصاری برای نشان دادن جفت ارزها در بازار فارکس ثابت است.

ویژگی­های کدهای اختصاری در فارکس

کدهای اختصاری در بازار فارکس بسیار متنوع هستند و هرکدام از استانداردها و ویژگی­های خاصی تبعیت می­کنند. برخی از مهم­ترین ویژگی­های کدهای اختصاری فارکس به صورت زیر هستند:

1. استانداردهای کد ارز: کدهای ارز مورد استفاده در بازار فارکس از استاندارد ISO 4217 پیروی می‌کنند که یک استاندارد بین­المللی برای کدهای ارز است که توسط سازمان بین­المللی استاندارد (International Organization for Standardization | ISO) ایجاد شده است. این استاندارد کدهای سه حرفی منحصر به فردی را به ارزهای سراسر جهان اختصاص می‌دهد.
2. ارز مبنا و مظنه: در یک جفت ارز، ارز اول را ارز پایه و ارز دوم را ارز مظنه می‌نامند. نرخ مبادله ای نشان دهنده مقدار ارز مظنه مورد نیاز برای خرید یک واحد از ارز پایه است. به عنوان مثال، در جفت EUR/USD، یورو ارز پایه و دلار آمریکا ارز مظنه است.
3. جفت ارزهای اصلی: جفت ارزهای پرمعامله در بازار فارکس به عنوان جفت ارزهای اصلی شناخته می‌شوند. این جفت‌ها شامل دلار آمریکا و سایر ارزهای اصلی مانند یورو، پوند انگلیس، ین ژاپن، فرانک سوئیس، دلار کانادا و دلار استرالیا می‌شود. جفت ارزهای اصلی دارای نقدشوندگی بالایی هستند و معمولاً اسپرد کم­تری دارند.
4. جفت ارز کراس: جفت ارز کراس (Cross Currency Pairs | CCP) که به عنوان جفت‌های جزئی نیز شناخته می‌شود، شامل دلار آمریکا به عنوان ارز پایه یا مظنه نمی­شود. این جفت‌ها شامل دو ارز اصلی یا یک ارز اصلی و یک ارز از یک اقتصاد در حال ظهور است. به عنوان مثال می‌توان به EUR/GBP (یورو/پوند انگیس) و GBP/JPY (پوند بریتانیا/ین ژاپن) اشاره کرد.
5. علامت­گذاری جفت ارز: جفت ارزها معمولاً در دو قالب نشان داده می‌شوند: فرمت کد مخفف (به عنوان مثال، EURUSD) و قالب جدا شده با اسلش (به عنوان مثال، EUR/USD). هر دو فرمت به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما فرمت کد مخفف در بازار فارکس رایج­تر است.
6. تغییرات نمادها: در حالی که کدهای ارز سه حرفی نسبتاً ثابت هستند، نمادهای ارز می‌توانند متفاوت باشند. به عنوان مثال، دلار آمریکا با نماد “$” در ایالات متحده نشان داده می‌شود، در حالی که یورو با “€” نشان داده می‌شود. آگاهی از نمادهای خاصی که توسط پلتفرم تجاری یا ارائه­دهنده کاربر استفاده می‌شود، ضروری است.

کاربردهای کدهای اختصاری در بازار فارکس

کدهای اختصاری  در بازار فارکس چندین کاربرد مهم دارند. در ادامه برخی از مهم­ترین کاربردهای  این کدها ارائه شده است:

1. شناسایی جفت ارز: کدهای اختصاری عمدتاً برای شناسایی جفت ارزها در بازار فارکس استفاده می‌شوند. هر جفت ارز با ترکیبی منحصر به فرد از دو کد ارز نشان داده می‌شود. به عنوان مثال، EUR/USD نشان­دهنده یورو در برابر دلار آمریکا است. معامله­گران و سرمایه­گذاران از این کدها برای شناسایی و معامله جفت ارزهای خاص استفاده  می‌کنند.
2. نقل قول قیمت: کدهای جفت ارز برای نقل قول قیمت در بازار فارکس استفاده می‌شود. وقتی قیمت یک جفت ارز مانند EUR/USD = 1.1800 را مشاهده می‌کنید، به این معنی است که 1 یورو معادل 1.1800 دلار آمریکا است. کدهای ارز، اطلاعات استاندارد شده­ای را در مورد ارزهای پایه و مظنه ارائه  می‌کنند و به فعالان بازار کمک  می‌کنند تا نرخ ارز مورد نظر را درک کنند.
3. معاملات و ثبت سفارش: پلتفرم‌های معاملاتی فارکس و کارگزاران نیاز به استفاده از کدهای جفت ارز برای انجام معاملات و ثبت سفارش دارند. معامله­گران جفت ارزی را که می‌خواهند معامله کنند را با وارد کردن کد مختصر مناسب مشخص می‌کنند. این امر دقت را تضمین  می‌کند و هرگونه ابهام در روند معاملات را از بین  می‌برد.
4. تحلیل بازار: کدهای اختصاری برای انجام تحلیل بازار و تحلیل تکنیکال در بازار فارکس ضروری هستند. معامله­گران و تحلیل­گران از این کدها برای ردیابی و تحلیل حرکت قیمت جفت ارزهای خاص در طول زمان استفاده می‌کنند. معامله­گران با مطالعه داده‌های تاریخی قیمت، الگوها و روندها می‌توانند تصمیمات آگاهانه­ای در مورد تغییرات قیمت در آینده و فرصت‌های معاملاتی بالقوه بگیرند.
5. اخبار و گزارش‌های مالی: رسانه‌های خبری مالی، گزارش‌های اقتصادی و تحلیل بازار فارکس اغلب از کدهای جفت ارز برای گزارش تحولات بازار ارز استفاده می‌کنند. با استفاده از کدهای استاندارد، انتقال اطلاعات در مورد نوسانات نرخ ارز، شاخص‌های اقتصادی و رویدادهای ژئوپلیتیکی مؤثر بر جفت ارزهای خاص آسان‌تر می‌شود.
6. ارتباط و همکاری: کدهای اختصاری زبان مشترکی را برای معامله­گران، کارگزاران و سایر فعالان بازار برای برقراری ارتباط و همکاری موثر فراهم می‌کند. با استفاده از این کدها، معامله­گران  می‌توانند به راحتی درباره جفت ارزهای خاص، شرایط بازار و استراتژی‌های معاملاتی بحث و تبادل نظر کنند.

به طور خلاصه، کدهای اختصاری  با تسهیل شناسایی جفت ارز، نقل قول قیمت، اجرای معاملات، تجزیه و تحلیل بازار، گزارشگری مالی و ارتباط موثر بین فعالان بازار، نقش مهمی در بازار فارکس دارند.

مهم­ترین کدهای اختصاری در بازار فارکس

انواع مختلفی از کدهای اختصاری در بازار فارکس وجود دارند. برخی از مهم­ترین کدهای اختصاری در بازار فارکس که اهمیت بیشتری داشته­اند، در ادامه ارائه شده است.

1. USD – دلار ایالات متحده
2. یورو – یورو
3. GBP – پوند انگلیس
4. JPY – ین ژاپن
5. AUD – دلار استرالیا
6. CAD – دلار کانادا
7. CHF – فرانک سوئیس
8. NZD – دلار نیوزلند
9. CNY – یوان رنمینبی چین
10. HKD – دلار هنگ کنگ
11. SEK – کرون سوئد
12. NOK – کرون نروژ
13. SGD – دلار سنگاپور
14. MXN – پزوی مکزیکی
15. INR – روپیه هند
16. BRL – رئال برزیل
17. ZAR – راند آفریقای جنوبی
18. TRY – لیر ترکیه
19. RUB – روبل روسیه
20. KRW – وون کره جنوبی
21. DKK – کرون دانمارک
22. PLN – زلوتی لهستانی
23. TWD – دلار تایوان
24. SAR – ریال عربستان
25. AED – درهم امارات
26. THB – بات تایلند
27. IDR – روپیه اندونزی
28. MYR – رینگیت مالزی
29. CZK – کرون چک
30. HUF – فورینت مجارستان
31. PHP – پزو فیلیپین
32. ILS – شکل اسرائیل
33. CLP – پزوی شیلی
34. COP – پزوی کلمبیا
35. ARS – پزو آرژانتین
36. PEN – پرو سول
37. VND – دونگ ویتنامی
38. EGP – پوند مصر
39. IQD – دینار عراق
40. NGN – نایرا نیجریه

این کدها نشان دهنده ارزهای اصلی کشورها و مناطق مختلف در سراسر جهان هستند. معامله­گران و سرمایه­گذاران از این کدها برای شناسایی جفت ارزهای خاص و انجام معاملات در بازار فارکس استفاده  می‌کنند.

جمع­ بندی

درک اختصارات جفت ارز هنگام معامله در فارکس یا تجزیه و تحلیل بازارهای ارز اساسی است. معامله­گران از این کدها برای شناسایی و برقراری ارتباط جفت ارزهای خاص، اجرای معاملات و تجزیه و تحلیل حرکات قیمت استفاده می‌کنند. در این نوشتار مفهوم کدهای اختصاری، کاربردها و همچنین استانداردهای استفاده شده در ساخت این کدهای اختصاری مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه نیز برخی از مهم­ترین کدهای اختصاری مورد بررسی و بحث قرار گرفتند.