استراتژیهای سرمایهگذاری در چرخه های مختلف
- دانشکده چرخه های اقتصادی
- کالج پیپس
- 8 دقیقه
استراتژیهای سرمایهگذاری در مراحل مختلف چرخههای اقتصادی
همانطور که در فصلهای قبل گفته ایم چرخههای اقتصادی شامل مراحل رونق، اوج، رکود و بازگشت هستند. هر یک از این مراحل شرایط اقتصادی متفاوتی ایجاد میکند که بر تصمیمات سرمایهگذاری تأثیر میگذارد. انتخاب استراتژیهای مناسب برای سرمایهگذاری، نیازمند شناخت دقیق از ویژگیهای هر مرحله، داراییهای مناسب و رفتار سرمایهگذاران است.
- استراتژی در دوران رونق(Expansion)
الف) ویژگیهای دوران رونق
- اقتصاد: رشد اقتصادی بالا، افزایش اشتغال، افزایش تولید ناخالص داخلی(GDP) و افزایش درآمد شرکتها.
- سیاست پولی: معمولاً انبساطی است، اما ممکن است در مراحل پایانی سیاستهای انقباضی آغاز شوند.
- رفتار بازار: رشد بازارهای مالی، افزایش تقاضا برای داراییهای ریسکی مانند سهام.
ب) استراتژیهای سرمایهگذاری در دوران رونق
- سرمایهگذاری در سهام رشد (Growth Stocks):
- شرکتهایی با سودآوری سریع و چشمانداز مثبت.
- تمرکز بر صنایع حساس به چرخه اقتصادی مانند فناوری، انرژی و مصرفکنندگان اختیاری (مانند خودرو و کالاهای لوکس).
- افزایش تخصیص به داراییهای ریسکی:
- سهام، صندوقهای سرمایهگذاری با ریسک بالا و اوراق قرضه شرکتی با بازده بالا.
- توجه به بازارهای نوظهور:
- رشد اقتصادی قوی در کشورهای در حال توسعه، فرصتهای مناسبی برای سرمایهگذاری ایجاد میکند.
- سرمایهگذاری در کالاها:
- با افزایش تقاضا برای کالاهای صنعتی، قیمت فلزات و انرژی رشد میکند.
- اجتناب از داراییهای امن:
- با کاهش نرخ بهره و رشد اقتصادی، بازدهی داراییهای امن مانند اوراق قرضه دولتی کاهش مییابد.
ج) نکات مهم در دوران رونق:
- مدیریت ریسک: توجه به افزایش نرخ بهره در مراحل پایانی رونق، باید به میزان ریسک در سرمایه گذاری توجه بسیاری داشته باشیم، چراکه خوشبینی مفرط در سرمایه گذاری میتواند موجب تصمیمات بی منطق شود.
- توجه به تورم: تورم میتواند ارزش واقعی سود سرمایهگذاری را کاهش دهد، پس سود خالص را باید با کم کردن میزان اثر تورم محاسبه نمود.
- انتخاب صنایع پیشرو: صنایع فناوری و کالاهای اختیاری معمولاً رشد بیشتری دارند و باید در سبد سرمایه گذاری به آنها توجه بیشتری شود.
استراتژی در دوران رکود(Contraction/Recession)
الف) ویژگیهای دوران رکود
- اقتصاد: کاهش رشد اقتصادی، افت تولید، افزایش بیکاری و کاهش سودآوری شرکتها.
- سیاست پولی: بانکهای مرکزی معمولاً سیاستهای انبساطی اجرا میکنند تا بتوانند محرکهایی را به بازار تزریق نمایند.
- رفتار بازار: کاهش قیمت سهام، حرکت سرمایهگذاران به سمت داراییهای امن.
ب) استراتژیهای سرمایهگذاری در دوران رکود
- تمرکز بر داراییهای امن:
- اوراق قرضه دولتی: بهویژه اوراق با سررسید کوتاهمدت که بازدهی ثابت دارند.
- طلا و فلزات گرانبها: بهعنوان دارایی امن در زمان عدم اطمینان.
- سرمایهگذاری در سهام دفاعی:
- شرکتهایی که محصولات ضروری تولید میکنند، مانند صنایع دارویی، کالاهای اساسی و خدمات عمومی.
- افزایش نقدینگی:
- نگهداری وجه نقد یا معادلهای آن برای کاهش ریسک و آمادگی برای فرصتهای سرمایهگذاری آینده.
- توجه به اوراق قرضه شرکتی با رتبه بالا:
- شرکتهای با رتبه اعتباری بالا حتی در رکود میتوانند بدهی خود را پرداخت کنند، باید در انتخاب این شرکتها بسیار دقت نمود که فشار اقتصادی در دوران انقباض پولی موجب نکول بدهی ها نشود.
- سرمایهگذاری در بازارهای کمنوسان:
- کاهش ریسک کلی پرتفوی با سرمایهگذاری در داراییهایی با نوسان کمتر.
ج) نکات مهم در دوران رکود:
- مدیریت ریسک: اجتناب از داراییهای پرریسک مانند سهام رشدی.
- توجه به فرصتهای بلندمدت: قیمتهای پایین میتوانند فرصتهای خوبی برای سرمایهگذاری بلندمدت ایجاد کنند.
- پاسخ به سیاستهای پولی: سرمایهگذاری در داراییهایی که از نرخ بهره پایین سود میبرند.
نقش داراییهای امن و داراییهای ریسکی در چرخههای اقتصادی
الف) داراییهای امن(Safe-Haven Assets):
- ویژگیها: بازدهی ثابت، ریسک پایین، جذابیت در دوران عدم اطمینان.
- مثالها:
- اوراق قرضه دولتی، طلا، ین ژاپن، فرانک سوئیس.
- چرخه اقتصادی:
- دوران رکود: تقاضا برای داراییهای امن افزایش مییابد.
- دوران رونق: جذابیت آنها کاهش مییابد.
ب) داراییهای ریسکی(Risky Assets):
- ویژگیها: پتانسیل بازدهی بالا، اما با ریسک بیشتر.
- مثالها:
- سهام، کالاهای صنعتی، ارزهای کشورهای نوظهور.
- چرخه اقتصادی:
- دوران رونق: داراییهای ریسکی جذابیت بیشتری پیدا میکنند.
- دوران رکود: قیمت این داراییها کاهش مییابد.
نکات تکمیلی در استراتژیهای سرمایهگذاری در چرخههای اقتصادی
الف) تحلیل دادههای کلان اقتصادی
برای شناسایی مراحل چرخههای اقتصادی و اتخاذ تصمیمات سرمایهگذاری مناسب، نظارت دقیق بر دادههای کلان اقتصادی ضروری است، قبلا این مسئله را به طور کامل بررسی نمودیم، در این مرحله دوباره برای اینکه ملکه ی ذهن شود و با دیدگاه استراتژی های سرمایه گذاری بررسی میکنیم:
- تولید ناخالص داخلی (GDP):
- رشد مثبت و افزایش مستمر نشاندهنده دوران رونق است.
- کاهش یا رشد منفی نشاندهنده رکود است.
- بیکاری:
- نرخ بیکاری پایینتر در دوران رونق مشاهده میشود.
- نرخ بالاتر بیکاری نشاندهنده کاهش فعالیت اقتصادی و احتمال رکود است.
- نرخ بهره:
- افزایش نرخ بهره معمولاً در انتهای دوران رونق دیده میشود (برای مهار تورم)
- کاهش نرخ بهره اغلب در دوران رکود بهعنوان سیاست انبساطی اجرا میشود (برای تحریک اقتصادی).
- تورم:
- تورم متعادل در دوران رونق دیده میشود.
- تورم بالا یا کاهش آن ممکن است سیگنالهایی از تغییر فاز چرخه ارائه دهد.
ب) تنوعبخشی(Diversification)
تنوعبخشی یکی از ابزارهای کلیدی برای مدیریت ریسک در چرخههای اقتصادی است:
- ترکیب داراییها:
- در دوران رونق، سهام رشد و کالاها میتوانند بخش عمده پرتفوی را تشکیل دهند.
- در دوران رکود، اوراق قرضه دولتی و داراییهای امن مانند طلا نقش پررنگتری دارند.
- تنوع جغرافیایی:
- سرمایهگذاری در بازارهای جهانی برای کاهش تأثیر رکود منطقهای یکی از پارامترهای تنوعبخشی است.
- تنوع صنایع:
- تخصیص سرمایه بین صنایع حساس به چرخه (مانند فناوری) و صنایع تدافعی غیرحساس به چرخه (مانند خدمات عمومی).
ج) توجه به سیگنالهای پیشرو
شاخصهای پیشرو میتوانند به پیشبینی تغییرات مراحل چرخه کمک کنند:
- شاخص مدیران خرید(PMI):
- مقدار بالای 50 نشاندهنده رشد اقتصادی و کمتر از 50 نشاندهنده انقباض است.
- شاخص اعتماد مصرفکننده:
- افزایش اعتماد مصرفکننده معمولاً در دوران رونق مشاهده میشود.
- ساختوساز مسکن:
- رشد در این حوزه میتواند نشاندهنده آغاز دوران رونق باشد.
د) استفاده از صندوقهای قابل معامله(ETFs)
- تنوع ارزان:
- صندوقهایETFs امکان تنوعبخشی در یک سبد را با هزینه کم فراهم میکنند.
- تمرکز بر صنایع خاص:
- صندوقهایETFs صنعتی یا منطقهای برای بهرهبرداری از فرصتهای خاص در چرخهها.
- دینامیک بازار:
- صندوقهایETFs میتوانند بهسرعت خریدوفروش شوند و در برابر تغییرات چرخهای انعطافپذیری بالایی دارند.
هـ) توجه به سیاستهای پولی و مالی
- سیاستهای پولی بانک مرکزی:
- در دوران رکود، سیاستهای انبساطی میتوانند فرصتهایی برای خرید ایجاد کنند.
- در دوران رونق، سیاستهای انقباضی ممکن است سیگنالی برای کاهش تخصیص به داراییهای پرریسک باشند.
- سیاستهای مالی دولت:
- محرکهای مالی مانند کاهش مالیات یا افزایش هزینههای عمومی میتوانند اثر مثبتی بر بازارهای مالی داشته باشند.
و) تأثیر روانشناسی بازار
- دوران رونق:
- خوشبینی بیش از حد ممکن است منجر به حباب دارایی شود.
- دوران رکود:
- ترس و فروش گسترده میتواند فرصتهای خرید جذابی ایجاد کند.
ز) استفاده از ابزارهای مشتقه
- مدیریت ریسک:
- استفاده از قراردادهای اختیار معامله (Options) یا قراردادهای آتی (Futures) برای حفاظت از پرتفوی در برابر نوسانات.
- سودآوری در بازارهای نزولی:
- فروش استقراضی (Short Selling) در دوران رکود میتواند استراتژی مفیدی باشد.
ح) نقش ارزهای دیجیتال در چرخههای اقتصادی
- در دوران رونق:
- افزایش تقاضا برای داراییهای ریسکی ممکن است ارزش ارزهای دیجیتال را بالا ببرد.
- در دوران رکود:
- نقش آنها بهعنوان دارایی امن ممکن است برجسته شود، بهویژه بیتکوین و سایر رمزارزهای با ارزش بازار بالا.
جمعبندی
استراتژیهای سرمایهگذاری در چرخههای اقتصادی با توجه به شرایط بازار و ویژگیهای هر مرحله متفاوت است. در دوران رونق، تمرکز بر داراییهای ریسکی و صنایع پیشرو بهترین گزینه است، در حالی که در دوران رکود، تمرکز بر داراییهای امن و صنایع تدافعی و غیرچرخه ای اهمیت دارد. تحلیل دقیق دادهها و مدیریت ریسک کلید موفقیت در این استراتژیهاست.
تنظیم استراتژی سرمایهگذاری با مراحل چرخههای اقتصادی نیازمند تحلیل دقیق دادههای اقتصادی، تنوعبخشی مناسب، استفاده از ابزارهای تحلیلی و توجه به سیاستهای پولی و مالی است. این استراتژیها در کنار مدیریت ریسک و شناخت روندهای روانی بازار، میتوانند سرمایهگذاران را در هر مرحله از چرخه به موفقیت برسانند.