این هفته بورس تهران به بالاترین سطح تاریخ خود رسیده است که توجه‌ها را به خود جلب کرده و به عنوان نشانه‌ای از پویایی بازارهای جهانی در دورانی با افزایش نقدینگی و استراتژی‌های غیرمتعارف سرمایه‌گذاران تلقی می‌شود.

تحلیلگران BofA Securities این صعود را به عنوان نشانه‌ای از شرایط فزاینده «کف آلود» در بازارهای مالی توصیف کرده‌اند، که نگران‌کننده بودن رفتار سفته‌بازانه و ارزیابی‌های بالای جهانی را یادآوری می‌کند. افزایش بورس ایران در زمینه‌ای از تنش‌های ژئوپلیتیکی ناپایدار، تورم جهانی مستمر و بهبود نابرابر اقتصادی پس از همه‌گیری رخ می‌دهد و به چند دلیل قابل توجه است.

نخست، این روند جذابیت بازارهای نوظهور و مرزی را به وضوح نمایش می‌دهد، بازارهایی که اغلب در حاشیه جریان اصلی مالی جهانی عمل می‌کنند و در عین حال بازده بالقوه بالایی را ارائه می‌دهند. دوم، به خوبی نشان می‌دهد که چگونه تغییر در سیاست‌های محلی، مانند تسهیل پولی یا اصلاحات ساختاری، می‌تواند موجب جلب سرمایه‌های سفته‌بازی شود، حتی در اقتصادهایی که با تحریم‌های خارجی و چالش‌های داخلی دست و پنجه نرم می‌کنند.

به نظر می‌رسد افزایش بورس تهران ناشی از تمایل سرمایه‌گذاران داخلی باشد که به دنبال پناهگاه در برابر تضعیف ریال، واحد پول ایران، و همچنین دارایی‌های مرتبط با کالا هستند که به دلیل نوسانات قیمت نفت تقویت شده‌اند.

با توجه به اینکه ایران یکی از تولیدکنندگان عمده نفت به شمار می‌آید، روند قیمت‌های جهانی انرژی ممکن است به تقویت ارزش این بخش‌ها در بورس کمک کرده باشد. با این حال، تحلیلگران BofA Securities هشدار می‌دهند که نباید چنین جهش‌هایی را به عنوان نشانه‌های قدرت اقتصادی پایدار تفسیر کرد. بلکه پیشنهاد می‌کنند که این افزایش‌ها ممکن است نتیجه حباب‌های سفته‌بازانه ناشی از نقدینگی کوتاه‌مدت و رفتار گله‌ای سرمایه‌گذاران باشد.

این روند همچنین تغییرات وسیع‌تری را در امور مالی جهانی نشان می‌دهد که در آن بازارهای غیرمتعارف در میان سطوح نقدینگی بی‌سابقه عملکرد بهتری دارند. با توجه به چالش‌هایی که اقتصادهای بزرگ در مواجهه با سیاست‌های پولی سختگیرانه برای کنترل تورم با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، سرمایه به طور فزاینده‌ای به سمت بازارهای پرخطر و با بازدهی بالا حرکت کرده است.

این گرایش نشان‌دهنده افزایش تمایل به تنوع سرمایه‌گذاری است، به‌طوری که طبقات دارایی‌های سنتی نظیر اوراق قرضه و سهام در اقتصادهای توسعه‌یافته به علت کاهش بازدهی و انتظارات ضعيف رشد، جذابیت خود را از دست می‌دهند.

در ایران، سطوح رکوردی ایجاد شده در بازار، سؤالات مهمی درباره پایداری این وضع پیش می‌کشد. با وجود رشد بازار، چالش‌های ساختاری همچون وابستگی به صادرات نفت، خطرات ناشی از تحریم‌ها و محدودیت در ادغام با نظام‌های مالی جهانی، ریسک‌های قابل توجهی را برای سرمایه‌گذاران به وجود می‌آورد. علاوه بر این، افزایش نابرابر ثروت در پی رشد سوداگرانه، معمولاً به تمرکز منافع در میان صاحبان دارایی‌ها منجر می‌شود.

از منظر ژئوپلیتیک، روند صعودی بورس تهران نشان‌دهنده این معناست که تحرکات اقتصادی محلی می‌توانند تحت تأثیر زمینه‌های گسترده‌تر اقتصادی و سیاسی قرار گیرند. همچنین، این امر گویای این است که بازارهای مالی اغلب مستقل از عوامل بنیادی اقتصادی، به‌ویژه در شرایط مازاد نقدینگی، عمل می‌کنند.

رکوردهای جدید بورس اوراق بهادار تهران، در حالی‌که توجهات را جلب می‌کند، نشان‌دهنده روندهای جهانی بزرگ‌تر نیز هست. این امر نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران به‌طور روزافزونی تمایل دارند تا به دنبال بازدهی در بازارهای کمتر متعارف بروند، که این امر معمولاً ناشی از نقدینگی، ریسک‌پذیری، و خوش‌بینی به داستان‌های رشد خاص می‌باشد.

با این حال، همان‌طور که تحلیلگران BofA Securities هشدار می‌دهند، چنین شرایط ناپایداری اغلب پیش‌درآمدی بر اصلاحات است و به‌عنوان یک یادآوری برای کسانی که به دنبال سودهای سریع هستند بدون آنکه به طور کامل خطرات اساسی را در نظر بگیرند، عمل می‌کند.